Paratiroidne žlijezde (lijevo) su endokrine žlijezde smještene uz štitastu žlijezdu, okružene su vezivnotkivnom ovojnicom iz koje tračci vezivnog tkiva ulaze u žlijezdu i dijele je na režnjiće. Žljezdane stanice dijele se na glavne i oksifilne stanice. Glavne su stanice najbrojnije i prisutne su kroz cijeli život jedinke. To su male poligonalne stanice s velikom jezgrom, a prema količini glikogena i masti dolaze kao svijetle i tamne (dva oblika iste stanice u različitom funkcionalnom stanju). Svijetle glavne stanice imaju veliku mjehuričastu jezgru i acidofilnu zrnatu citoplazmu te su bogate glikogenom i mastima. Tamne glavne stanice imaju manju jezgru, a u citoplazmi se nalaze argirofilna zrnca te manja količina glikogena i masti. Oksifilne stanice pojavljuju se nešto kasnije i nisu uvijek prisutne u svih životinja (redovito kod goveda i konja). To su velike poligonalne stanice sa zrnatom acidofilnom citoplazmom i malom tamnom jezgrom, obično se pojavljuju u manjim skupinama te su bogate mastima i glikogenom.

Štitasta žlijezda (desno) je endokrina žlijezda čije stanice hormone ne izlučuju direktno u krv nego u lumen folikula koji grade parenhim žlijezde. Tkivo izgrađuju folikuli različite veličine obloženi jednoslojnim epitelom. Oblik stanica epitela folikula ovisi o stupnju aktivnosti žlijezde (ukoliko normalno funkcionira epitelne stanice su kubičnog oblika, kod pojačane aktivnosti epitel je visokoprizmatičan, kod smanjene aktivnosti je pločast). U lumenu folikula nalazi se eozinofilna, homogena tvar (koloid). Između folikula (u rahlom vezivnom tkivu) nalaze se veće, parafolikularne ili C stanice čija je citoplazma svijetlija od citoplazme folikularnih stanica